Blog

Plik mp3: Podcast RKP033

Cześć moi drodzy!
Witam wszystkich bardzo serdecznie i zapraszam do posłuchania podcastu, w którym pomagam Wam zdobyć Kartę Polaka. Myślę, że żeby dobrze zaprezentować się przed konsulem, najważniejszą rzeczą jest dobrze mowić po polsku. Bez tego będzie bardzo trudno, o ile nie niemożliwe, dostać Kartę Polaka. Inną sprawą jest wiedza, którą sprawdza konsul podczas rozmowy. Najczęściej jesteście pytani o sprawy prywatne, ale również o historię polski, polskie tradycje, czasami o znanych Polaków. Żeby pomóc Wam w przygotowaniu z tych tematów zrobiłem kurs Real Karta Polaka. Są tam zebrane wiadomości, możecie czytać, słuchać i przygotowywać się w ten sposób do rozmowy. W ten sposób nie tylko uczycie się wiadomości o Polsce, ale równocześnie trenujecie swój język polski. Pamiętajcie słuchanie i czytanie jest najlepszą metodą nauki języków.

Dziś chcę Was trochę zmotywować do pracy. Wiem, jest wiosna, jest ładna pogoda i czasami nie chce nam się pracować, nie chce nam się nic robić. Wolimy iść na spacer. Ale podczas spaceru też można czegoś się nauczyć. Możecie zgrać pliki mp3 z kursu i słuchać lekcji podczas spaceru. Nie ma wymówki. Dla chcącego nic trudnego.

Jak wykorzystujesz swój czas?
Czymkolwiek się zajmujesz, to jak spędzasz swój czas mówi o tym kim jesteś. Więc pomyśl o tym, co ma być podstawą tego jak żyjesz. Wystarczy zobaczyć jak ludzie wykorzystują swój czas, co robią i od razu można powiedzieć co jest dla nich ważne.

Ile czasu spędzasz na pracę nas samym sobą?
Ile czasu codziennie poświęcasz na pracę nad swoimi marzeniami?
Ile książek przeczytałeś przez ostatnie 3 miesiące?
Czego nowego nauczyłeś się robić przez ostatni rok?
Jak zainwestowałeś w samego siebie?

Wielu ludzi, zaraz po tym jak wrócą do domu z pracy, siadają na kanapie przed telewizorem. Siedzą, gapią się w telewizor i nic nie robią. Czasami myślą, dobra jutro się za to wezmę, jutro… dziś muszę odpocząć, jutro to zrobię.

Musisz dać z siebie wszystko, koniec z telewizją, koniec z grami.

Jesteśmy w szkole życia, a to znaczy, że możemy, mamy szansę uczyć się, żeby poprawić swoje życie.

Wszyscy ludzie, wszyscy ludzie sukcesu mają każdego dnia dokładnie tyle samo czasu co ty. Więc co oni robili, czego ty nie robisz? Inwestowali w siebie, po pracy, w swoim wolnym czasie, wieczorami. Wkładali czas i wysiłek w to co chcieli osiągnąć. Inwestowali swój czas w samych siebie.

Jesteśmy bardziej zajęci niż poprzednie pokolenia. Wydaje się nam, że jesteśmy zapracowani, że jesteśmy efektywni. Ale pomyśl o sobie, pomyśl chwilę, czy naprawdę jesteś efektywny, czy naprawdę jesteś efektywna?

A może twoje żīcie jest naładowane, zaśmiecone, napchane tym wszystkim co cię męczy, zajmuje twój czas i uwagę, jednocześnie trzymając cię z daleka od tego kim naprawdę możesz być.
Czy to wszystko może cię powstrzymać? Czy pozwolisz, żeby te bezsensowne rzeczy zniszczyły twój cenny czas?

Nikt nie może powiedzieć, szczerze powiedzieć, że nie ma na coś czasu. To tylko kwestia tego co jest dla ciebie ważne.
Zawsze trzeba się napracować zanim staniesz się naprawdę kreatywny, jednak kreatywność jest w każdym z nas. Każdy z nas jest kreatywny.
Jeśli miałbyś czas to byłbyś kreatywny! Prawda?
Najważniejszą sprawą jest to by docenić nasz czas.

Więc co zamierzasz zrobić ze swoim czasem. Ile czasu zmarnowałeś? Co dziś zrobisz?

Pozdrawiam wszystkich, trzymam za Was kciuki, wiem, że dacie radę. Piszce do mnie, przysyłajcie nagrania, opowiadajcie jak było podczas rozmowy z konsulem. To tyle na dziś, dziękuję bardzo serdecznie, do usłyszenia następnym razem, pa, pa!

Plik mp3: Podcast RKP031

Praca pielęgniarki w Polsce

Cześć moi drodzy! Jak się macie? Mam nadzieję, że u Was wszystko w porządku.
Witam wszystkich bardzo serdecznie i zapraszam na podcast, w którym mówimy o Karcie Polaka, o tym jak przygotować się do rozmowy z konsulem, mówimy też rzeczach związanych z Kartą Polaka, z przenosinami do Polski, o pracy i wszystkim co Was interesuje, a ja mógłbym Wam w tym pomóc.

Jeśli szukacie materiałów, które pomogą Wam przygotować się do rozmowy z konsulem, to zapraszam Was na kurs, który przygotowałem. Kurs znajdziecie na stronie realkartapolaka.com Wystarczy zarejestrować się i można korzystać z kursu. Przygotujecie się w ten sposób z historii Polski, z geografii, opowiadam o znanych osobach, znanych Polakach, rzeczach, o które często jesteście pytani podczas rozmowy kwalifikacyjnej na Kartę Polaka.

Kochani, dziś chciałbym opowiedzieć trochę o rynku pracy dla pielęgniarek w Polsce. Myślę, że wiele osób może być zainteresowanych podjęciem pracy jako pielęgniarka, albo pielęgniarz w Polsce.

Dlaczego chcę o tym właśnie mówić? Bo teraz dużo się mówi właśnie o tym w Polsce. Nasz minister zdrowia, Zbigniew Król, powiedział w sejmie, że rząd chce umożliwić, a raczej chce ułatwić możliwość zatrudnienia pracowników medycznych z krajów Europy Wschodniej.

Jak sytuacja wygląda teraz?
Obywatele państw członkowskich UE nie mają z tym żadnego problemu, ponieważ system kształcenia pielęgniarek w Polsce jest kompatybilny z wymaganiami unijnymi. Niestety system kształcenia pielęgniarek na Ukrainie jest inny niż w Polsce i UE. I z tego wynikają pewne problemy. Jeśli ktoś chce pracować w tym zawodzie to musi spełnić wszystkie wymagania kwalifikacyjne.

Problem jest w tym, że w Polsce ta grupa zawodowa ma poziom wykształcenia wyższego, a w krajach Europy Wschodniej jest to poziom wykształcenia średniego. Z tego powodu rząd chce wprowadzić większą elastyczność w podejmowaniu decyzji przez dyrektorów szpitali. Na razie oczywiście nie ma jeszcze żadnych konkretnych przepisów. Przede wszystkim ułatwienia mają dotyczyć osób z Kartą Polaka.

Muszę Wam powiedzieć, że w Polsce temat pielęgniarek jest bardzo gorący. Wiele osób wykształconych w tym zawodzie wyjeżdża do krajów UE, oczywiście ze względu na wyższe zarobki. W związku z tym w Polsce wciąż jest za mało pielęgniarek, położnych, opiekunów osób starszych i niepełnosprawnych.

Tę lukę mogłyby wypełnić osoby na przykład z Ukrainy i Białorusi. Jednak wymagania dotyczące kwalifikacji do pracy uniemożliwiają zatrudnienie tych pielęgniarek w polskich szpitalach i

Rząd chciałby złożyć odpowiedzialność za zatrudnienie pielęgniarek na ręce dyrekcji szpitali. Z tego co słyszałem związki zawodowe pielęgniarek nie są zadowolone z tego pomysłu.

Mówi się o tym, że nastąpi dezorganizacja, ponieważ decyzja dyrektora może być bardzo różna. Ta sama pielęgniarka może być przez jednego dyrektora przyjęta do pracy, a przez innego nie.

W Polsce od wielu lat brakuje pielęgniarek, więc wprowadzono nowy zawód, który nazywa się opiekun medyczny. Podjęcie pracy w tym zawodzie nie wymaga takiego samego wykształcenia, nie wymaga wykształcenia wyższego, jest to wykształcenie na poziomie średnim, ale płace są o wiele niższe, więc jest bardzo mało chętnych do pracy w tym zawodzie.

Teraz rząd myśli jak ściągnąć pielęgniarki z Ukrainy do Polski i być może te pielęgniarki będą pracować jako właśnie opiekunowie medyczni, ale w statystykach będą występować jako pielęgniarki. Nie wiem, to tylko moje przypuszczenie.

Sytuacja jest taka, że mamy za mało pielęgniarek, a jednocześnie pielęgniarki są niezadowolone z zarobków i uciekają z Polski, a w tym samym czasie nie można zatrudnić pielęgniarek ze wschodu właśnie ze względu na wymagania kwalifikacyjne. Pielęgniarka, aby mogła być zatrudniona musi przedstawić dyplom ukończenia szkoły wyższej na kierunku pielęgniarstwo lub położnictwo.

Potrzebne więc będzie uzupełnienie wykształcenia przez kandydatów ze wschodu. Nie wolno również zapomnieć o doskonałym porozumiewaniu się w języku polskim. Myślę, że to jest bardzo ważna sprawa, ponieważ praca pielęgniarki to bezpośredni kontakt z pacjentem i osoby, które będą znały język na pewno będą preferowane.

Jestem ciekawy, czy są wśród Was pielęgniarki, osobym które chciałyby pracować tu w Polsce w szpitalu jako pielęgniarki. Napiszcie co o tym myślicie, jestem bardzo ciekawy.

A na dziś to już prawie koniec, to już prawie wszystko, jeszcze tylko przypomnę, że zapraszam Was na stronę realkartapolaka.com, tam czeka na Was kurs, który pomoże Wam przygotować się do rozmowy z konsulem. Zapraszam serdecznie!

A na dziś to już wszystko, dziękuję za dziś i zapraszam następnym razem, cześć, pa, pa!

Często jest tak, że coś nas powstrzymuje przed podjęciem próby. Nawet nie próbujemy. Dlaczego? Dlaczego czasami nawet nie chcemy spróbować? Czego się boimy?

Plik mp3: Podcast RKP029

Cześć! Witam bardzo serdecznie! Tu mówi Piotr, założyciel kursu Real Karta Polaka. Jeśli Twoim marzeniem jest przejść pomyślnie rozmowę z konsulem i dostać Kartę Polaka to na pewno mój kurs będzie dla Ciebie pomocny. Zapraszam serdecznie, wejdź na stronę realkartapolaka.com i sprobuj jak wygląda kurs, nic prostrzego.

Kochani, czasami wydaje się nam, że jesteśmy uwiązani, że coś nas trzyma bardzo mocno. Myślimy, że nawet nie warto próbować. Mamy swoje marzenia, ale nic nie robimy, myślimy, że to nawet nie ma sensu. Po co próbować, to nie może się udać, nigdy się nie udawało. W przeszłości probowałem wiele razy i nigdy się nie udawało.

Macie czasem takie myśli? Jasne, prawie wszyscy je mamy.

Posłuchajcie pewnej przypowieści o słoniu. Przypowieść, to taka bajka z morałem.

Pewien człowiek przechodził kiedyś przez obóz, w którym znajdowały się słonie. Człowiek zauważył, że słonie nie są w klatkach, nie mają też łańcuchów. Jedyne co trzyma je w miejscu to mały sznureczek przywiązany do nogi. Każdy ze słoni mógłby bez trudu jednym pociągnięciem nogi zerwać sznurek i odejść z obozu.

Człowiek patrzył na słonie i nie rozumiał dlaczego nie uciekają. Dlaczego nawet nie próbują zerwać sznurka? Przecież mogłyby zrobić to z łatwością. To śmieszne, jedyne co trzyma ogromnego, silnego słonia, to mały sznureczek. Jak to możliwe, że słonie nawet nie probują ruszyć nogą, czy nie wiedzą, że są tak silne? o co tu chodzi?

Człowiek był bardzo ciekawy odpowiedzi na te pytania. Poczekał więc na opiekuna słoni i zapytał go dlaczego słonie nie uciekają.

Opiekun słoni powiedział:
– Gdy słonie były bardzo małe wtedy przywiązywałem je tym samym sznurkiem. To wystarczało, bo nie były jeszcze wtedy bardzo silne. Powoli słonie rosły, ale wciąż wiązałem je tym samym sznurkiem. Dla nich nic się nie zmieniło. Nadal uważają, że sznurek nie pozwala im odejść, dlatego nawet nie próbują go zerwać.

Człowiek był zdumiony. Jedyny powód dlaczego słonie nie uciekają, to ich wiara w to, że nie mogą tego zrobić. Myślą, że to jest niemożliwe, dlatego nawet nie próbują.

Czy czasami nie jest tak samo właśnie z nami? Czy nie jest tak, że nawet nie probujemy zrobić czegoś o czym myślimy, że jest niemożliwe. Wystarczy, że słoń ruszy nogą i zerwie sznurek. Nie bądź takim słoniem. Nie ważne co cię przywiązuje, co cię powstrzymuje, zawsze możesz przynajmniej sprobować osiągnąć to o czym marzysz. Nie zawsze się udaje od razu, ale jeśli nawet nie sprobujesz, bo powstrzymują cię jakieś błędne stare przeświadczenia, wtedy tracisz tę szansę.

A może jest tak, że trzyma cię tylko cieniutki sznureczek, może to jest ta ostatnia bariera, tak łatwa do pokonania. problem w tym, że nawet nie próbujesz zerwać tego sznureczka. To tylko stare przyzwyczajenia, stare przyświadczenia, powstrzymują cię przed sprobowaniem. Spróbuj, jest szansa, że uda Ci się osiągnąć to czego pragniesz.

Kochani, jestem z Wami, trzymam za Was kciuki, nie ma sensu się poddawać, trzeba próbować. Przysyłajcie swoje nagrania. Jestem ciekawy jak poradziliście sobie podczas rozmowy z konsulem. Jestem ciekawy Waszej historii, opowiedzcie jak zerwaliście swój sznurek.

Trzymajcie się, dziękuję wszystkim za dziś, cieszę się, że coraz więcej osób słucha podcastu. Na dziś to już wszystko, zapraszam za tydzień, pa, pa!